|
Ҷилди II: АФКАНДАНИ СӮҲРОБ РУСТАМРО
Чу хуршеди рахшон бигустард пар,
Сияҳзоғи паррон фурӯ бурд сар,
Таҳамтан бипӯшид бабри баён,
Нишаст аз бари аждаҳои дамон.
Сипаҳро ду фарсанг буд дар миён,
Кушодан наёраст як тан миён.
Биёмад бад-он дашти овардгоҳ,
Ниҳода зи оҳан ба сар-бар кулоҳ.
Ҳама талхӣ аз баҳри бешӣ бувад,
Мабодо, ки бо оз хешӣ бувад.
В-аз он рӯй Сӯҳроб бо анҷуман
Ҳаме май гусорид бо рудзан.
Ба Ҳумон чунин гуфт, к-«Он шермард,
Ки бо ман ҳаме гардад андар набард,
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 >>> |
