|
Ҷилди II: ОМАДАНИ ТАҲМИНА – ДУХТАРИ ШОҲИ
САМАНГОН БА НАЗДИ РУСТАМ
Ба некахтару фоли гетифурӯз.
В-ар эдун, ки ояд зи ахтар писар,
Бубандаш ба бозу нишони падар.
Ба болои Соми Наримон бувад,
Ба мардиву хӯи каримон бувад.
Фуруд орад аз абр парронуқоб,
Натобад ба тундӣ бар ӯ офтоб.»
Ҳаме буд он шаб бари моҳрӯй,
Ҳаме гуфт аз ҳар сухан пеши ӯй.
Чу рахшанда хуршед шуд бар сипеҳр,
Биёрост рӯи заминро ба меҳр,
Ба падруд кардан гирифташ ба бар,
Басе бӯса додаш ба чашму ба сар.
Паричеҳра гирён аз ӯ боз гашт,
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
