 |
Хитоби Ҳақ ба Азройил, ки туро раҳм бар кӣ бештар омад аз ин халоиқ, ки ҷонашон қабз кардӣ? Ва ҷавоб додани Азройил ҳазратро Ҳақ ба Азройил мегуфт: «Эй нақиб!
Бар кӣ раҳм омад туро аз ҳар каиб?»
Гуфт: «Бар ҷумла дилам сӯзад ба дард,
Лек тарсам амрро иҳмол кард.
То бигӯям кошкӣ Яздон маро
Дар иваз қурбон кунад баҳри фато».
Гуфт: «Бар кӣ бештар раҳм омадат?
Аз кӣ дил пурсӯзу бирёнтар шудат?»
Гуфт: «Рӯзе киштие бар мавҷи тез
Ман шикастам з-амр, то шуд рез-рез.
Пас бигуфтӣ: «Қабз кун ҷони ҳама
Ҷуз заневу ғайри тифле з-он рама.
Ҳар ду бар як тахтае дармонданд,
Тахтаро он мавҷҳо меронданд».
Боз гуфтӣ: «Ҷони модар қабз кун,
Тифлро бигзор танҳо з-амри «кун».
Чун зи модар бискулидам тифлро,
Худ ту медонӣ чӣ талх омад маро.
Бас бидидам дуди мотамҳои зафт,
Талхии он тифл аз фикрам нарафт».
Гуфт Ҳаққ: «Он тифлро аз фазли хеш
Мавҷро гуфтам фиган дар бешаеш.
Бешае пурсавсану райҳону гул,
Пур дарахти мевадори хушакул.
Чашмаҳои оби ширини зулол
Парваридам тифлро бо сад далол.
Садҳазорон мурғи мутриб хушсадо,
Андар он равза фиганда сад наво.
Бистараш кардам зи барги настаран,
Карда ӯро эмин аз садмай фитан.
Гуфта ман хуршедро, к-ӯро магаз,
Бодро гуфта: бар ӯ оҳиста ваз.
Абрро гуфта: бар ӯ борон марез,
Барқро гуфта бар ӯ магрой тез.
З-ин чаман, эй дай, мабур он эътидол,
Панҷа, эй баҳман, бар ин равза мамол».
Саҳифаи 135/140
|
Дафтари якум
