|
Фармудани шоҳ ба Аёз бори дигар, ки шарҳи чоруқ ва пӯстин ошкоро бигӯ, то хоҷатошонат аз он ишорат панд гиранд, ки «ад-дину-н-насиҳат»Сирри чоруқро баён кун, эй Аёз! Пеши чоруқ чистат чандин ниёз? То бинӯшад сунқуру бакёруқат Сирри сирри пӯстину чоруқат. Эй Аёз, аз ту ғуломӣ нур ёфт, Нур аз пастӣ суйи гардун шитофт. Ҳасрати озодагон шуд бандагӣ, Бандагиро чун ту додӣ зиндагӣ. Мӯъмин он бошад, ки андар ҷазру мад Кофир аз имони ӯ ҳасрат хурад.
Саҳифаи 140/177 |