 |
Маъшуқро зери чодар пинҳон кардан ҷиҳати талбис ва бегона гуфтани зан, ки «инна кайда кунна азимун»Чодари худро бар ӯ афганд зуд,
Мардро зан сохту дарро баргушуд.
Зери чодар мард расвову аён,
Сахт пайдо чун шутур бар нардбон.
Аз тааҷҷуб гуфт сӯфӣ: «Чист ин?
Ҳаргиз инро ман надидам, кист ин?»
Гуфт: «Хотунест аз аъёни шаҳр,
Мар варо аз молу иқбол аст баҳр.
Дар бибастам, то касе, бегонае
Дарнаёяд зуд нодононае».
Гуфт сӯфӣ: «Чисташ, ҳин, хидмате?
То барорам бесипосу миннате».
Гуфт: «Майлаш хешиву пайвастагист,
Нек хотунест, Ҳақ донад, ки кист.
Хост духтарро бибинад зердаст,
Иттифоқан духтар андар мактаб аст.
Боз гуфт: «Ар орд бошад ё субӯс,
Мекунам ӯро ба ҷону дил арӯс.
Як писар дорад, ки андар шаҳр нест,
Хубу зирак, чобуку максабкунест».
Гуфт сӯфӣ: «Мо фақиру зору кам,
Қавми хотун молдору мӯҳташам.
Кай бувад ин куфви эшон дар зивоҷ?
Як дар аз чӯбу даре дигар зи оҷ.
Куфв бояд ҳар ду ҷуфт андар никоҳ
В-арна танг ояд, намонад иртиёҳ».
Саҳифаи 8/140
|
Дафтари якум
