Шавам як лаҳза беқайду сабукрӯҳ,
Ба худ як олами афсона созам.

Нависам номи худ дар тахтасанге –
Нишони бенишониҳои худро.

Шавам ҳамболи занбӯрони гулҷӯй,
Ба шеъри худ зи гулҳо шира чинам.

Сипас аз кӯҳсор – аз модари худ
Бихоҳам ҳамчу тифли хомаронаш,

Мо шохношикастаю нокордидаем.
Бо ин сари ҷавони худ ҳоло чӣ дидаем?

Гарчи ба дӯши ин замин бори гарон наем,
Бори варо ба дӯши худ мо кам кашидаем.

Мисоли ошиқони покпаймон
Замин месӯзад андар оташи худ.

Мисоли модарон ошуфтахотир
Зи ишқи духтарони маҳваши худ.

Ҳама имрӯз бо чашмони худ дид
Ки қасри нури Норак чун сар афрохт,

Саҳифаи 1/62