 |
Ҷавоб гуфтани ошиқ озилонро ва таҳдидкунандагонро Гуфт: «Ман мустасқиям, обам кашад,
Гарчи медонам, ки ҳам обам кушад.
Ҳеч мустасқӣ бинагрезад зи об,
Гар дусад бораш кунад моту хароб.
Гар биёмосад маро дасту шикам,
Ишқи об аз ман нахоҳад гашт кам.
Гӯям, он гаҳ ки бипурсанд аз бутун,
Кошкӣ баҳрам равон будӣ дарун.
Хики ашкам, гӯ бидар аз мавҷи об,
Гар бимирам, ҳаст маргам мустатоб.
Ман ба ҳар ҷойе, ки бинам оби ҷӯ,
Рашкам ояд, будаме ман ҷойи ӯ.
Даст чун даффу шикам ҳамчун дуҳул
Табли ишқи об мекӯбам чу гул.
Гар бирезад хунам он Рӯҳуламин,
Ҷуръа-ҷуръа хун хурам ҳамчун замин.
Чун замину чун ҷанин хунхораам,
То ки ошиқ гаштаам, инкораам.
Шаб ҳамеҷӯшам дар оташ ҳамчу дег,
Рӯз то шаб хун хурам монанди рег.
Ман пушаймонам, ки макр ангехтам,
Аз муроди хашми ӯ бигрехтам.
Гӯ бирон бар ҷони мастам хашми хеш,
Иди қурбон ӯсту ошиқ говмеш.
Гов агар хусбад в-агар чизе х(в)арад,
Баҳри иду забҳи ӯ мепарварад.
Гови Мӯсо дон маро, ҷондодае,
Ҷузв-ҷузвам ҳашри ҳар озодае.
Гови Мӯсо буд қурбонгаштае,
Камтарин ҷузваш ҳаёти куштае.
Барҷаҳид он кушта з-осебаш зи ҷо,
Дар хитоби «изрибуҳу баъзаҳо».
Ё киромӣ! «Избаҳу ҳоза-л-бақар,
Ин арадтум ҳашра арвоҳи-н-назар».
Аз ҷамодӣ мурдаму номӣ шудам
В-аз намо мурдам, ба ҳайвон барзадам.
Мурдам аз ҳайвониву Одам шудам,
Пас чӣ тарсам? Кай зи мурдан кам шудам?
Ҳамлаи дигар бимирам аз башар,
То барорам аз малоик парру сар.
В-аз малак ҳам боядам ҷастан зи ҷӯ,
«Куллу шайъин ҳолик илло ваҷҳуҳу».
Бори дигар аз малак қурбон шавам,
Он чӣ андар ваҳм н-ояд, он шавам.
Пас адам гардам, адам чун арғанун,
Гӯядам к- «инно илайҳи роҷиъун».
Марг дон он к-иттифоқи уммат аст,
К-оби ҳайвоне ниҳон дар зулмат аст.
Ҳамчу нилуфар бирав з-ин тарфи ҷӯ,
Ҳамчу мустасқӣ ҳарису марг ҷӯ.
Марги ӯ об асту ӯ ҷӯёи об,
Мехурад «валлоҳу аълам би-с-савоб».
Эй фасурда! Ошиқи нангиннамад,
К-ӯ зи бими ҷон зи ҷонон мерамад.
Сӯйи теғи ишқаш, эй нанги занон,
Сад ҳазорон ҷон нигар, дастакзанон.
Ҷӯй дидӣ, кӯза андар ҷӯй рез,
Обро аз ҷӯй кай бошад гурез?
Оби кӯза чун дар оби ҷӯ шавад,
Маҳв гардад дар ваю ҷӯ ӯ шавад.
Васфи ӯ фонӣ шуду зоташ бақо,
З-ин сипас на кам шавад, на бад лиқо.
Хешро бар нахли ӯ овехтем
Узр онро ки аз ӯ бигрехтем».
Саҳифаи 188/229
|
Дафтари якум
