|
Ҷилди I: РАЗМИ БОРМОН ВА ҚУБОД ВА
КУШТА ШУДАНИ ҚУБОД
Сапеда чу аз кӯҳ сар баркашид,
Талоя ба пеши деҳистон расид.
Миёни ду лашкар ду фарсанг буд,
Ҳама созу ороиши ҷанг буд.
Яке турк буд, номи ӯ Бормон,
Ҳаме хуфтаро гуфт, бедор мон.
Биёмад, сипаҳро ҳама бингарид,
Саропардаи шоҳ Нӯзар бидид.
Бишуд назди солори туронсипоҳ,
Нишон дод аз он лашкару боргоҳ.
В-аз он пас ба солори бедор гуфт,
Ки «Моро ҳунар чанд бояд нуҳуфт?!
Ба дастурии шоҳ ман шервор
Биҷӯям аз он анҷуман корзор.
Бубинанд пайдо зи ман дастбурд,
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 >>> |
