|
Ҷилди I: ПОСУХ ДОДАНИ ФАРИДУН ПИСАРОНРО
Фаридун бад-ӯ паҳн букшод гӯш,
Чу бишнид, мағзаш баромад ба ҷӯш.
Фиристодаро гуфт, к-«Эй ҳушёр,
Набоист пӯзиш туро худ ба кор,
Ки ман чашм худ ҳамчунин доштам,
Ҳамин бар дили хеш бигмоштам.
Бигӯй он ду нопоки беҳударо,
Ду оҳармани мағзполударо.
Анӯша, ки кардед гавҳар падид,
Дуруд аз шумо худ бад-ин сон сазид.
Зи панди ман ар мағзатон шуд тиҳӣ,
Ҳамон аз хирадтон намуд огаҳӣ.
Надоред тарсу на шарм аз Худой,
Шуморо ҳамоно ҷуз ин нест рой.
Маро пештар қиргун буд мӯй,
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 >>> |
