Мо шохношикастаю нокордидаем.
Бо ин сари ҷавони худ ҳоло чӣ дидаем?

Бале, баҳри тамошогар
Баландиҳои кӯҳи мо чӣ зебост.

Сарпаноҳи умедҳоям шуд,
Ҳар чӣ мехостам, фароҳам дод.

Қарздорем аз осмону замин,
Аз ҳама ҳар чӣ ҳаст дар дунё.

Ҳарчӣ дорем, орият бошад,
Ҳар чӣ дорем, қарз аз дунёст.

Ин чӣ густохӣ? Маро маъзур дор.
Хоки ту кам шуд магар?

Ваҳ чӣ қудрат, ваҳ чӣ санъат!
Мешавӣ ҳайрону лол,

То чӣ гуна рангҳояш то ба ҳол
Монда ин сон бегазанд,

Ваҳ чӣ оҳанги илоҳист, ки ояд аз рӯд,
Бесухан арза кунад қиссаю афсонаи кӯҳ.

صحیفه 1/32