|
|
|
|
|
|
|
|
|
Шестая тетрадь |
|
|
Руҷӯъ кардан ба қиссаи он шахс, ки ба ӯ ганҷ нишон доданд ба Миср ва баёни тазаррӯъи ӯ аз дарвешӣ ба ҳазрати Ҳақ Марди меросӣ чу хӯрду шуд фақир, Омад андар ё рабу гиря-в нафир. Худ кӣ кӯбад ин дари раҳматнисор, Ки наёбад дар иҷобат сад баҳор. Хоб дид ӯ, ҳотифе гуфт, ӯ шунид, Ки ғанои ту ба Миср ояд падид. Рав ба Миср, он ҷо шавад кори ту рост, Кард кудятро қабул, ӯ муртаҷост. Дар фалон мавзеъ яке ганҷест зафт, Дар пайи он боядат то Миср рафт. Бе диранге, ҳин, зи Бағдод, эй нажанд! Рав ба сӯйи Мисру манбатгоҳи қанд. Чун зи Бағдод омад ӯ то сӯйи Миср, Гарм шуд пушташ, чу дид ӯ рӯйи Миср. Бар умеди ваъдаи ҳотиф, ки ганҷ Ёбад андар Миср баҳри дафъи ранҷ: «Дар фалон кӯю фалон мавзеъ дафин Ҳаст ганҷе сахт нодир, бас гузин». Лек нафқа-ш бешу кам чизе намонд, Хост даққе бар авомуннос ронд. Лек шарму ҳимматаш доман гирифт, Хешро дар сабр афшурдан гирифт. Боз нафсаш аз маҷоъат бартапид, З-интиҷоъу хостан чора надид. Гуфт: «Шаб берун равам ман нарм-нарм, То зи зулмат н-оядам дар кудя шарм. Ҳамчу шабкуке кунам шаб зикру бонг, То расад аз бомҳоям ним донг». Андар ин андеша, берун шуд ба кӯй В-андар ин фикрат ҳамешуд сӯ ба сӯй. Як замон монеъ ҳамешуд шарму ҷоҳ, Як замоне ҷӯъ мегуфташ бихоҳ. Пой пешу пой пас то сулси шаб, Ки бихоҳам ё бихусбам хушклаб?
Страница 120/140 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|