 |
|
|
 |
Дар баёни он ки шиносоии қудрати Ҳақ напурсад, ки биҳишту дӯзах куҷост?Ҳар куҷо хоҳад, Худо дӯзах кунад,
Авҷро бар мурғ дому фах кунад.
Ҳам зи дандонат барояд дардҳо,
То бигӯйӣ дӯзах асту аждаҳо.
Ё кунад оби даҳонатро асал,
Ки бигӯйӣ, ки биҳишт асту ҳулал.
Аз буни дандон бирӯёнад шакар,
То бидонӣ қуввати ҳукми қадар.
Пас ба дандон бегуноҳонро магаз,
Фикр кун аз зарбати номӯҳтараз.
Нилро бар қибтиён Ҳақ хун кунад,
Сибтиёнро аз бало маҳсун кунад.
То бидонӣ пеши Ҳақ тамйиз ҳаст
Дар миёни ҳушёри роҳу маст.
Нил тамйиз аз Худо омӯхтаст,
Ки гушод онрову инро сахт баст.
Лутфи ӯ оқил кунад мар Нилро,
Қаҳри ӯ аблаҳ кунад Қобилро.
Дар ҷамодот аз карам ақл офарид,
Ақл аз оқил, ба қаҳри худ бурид.
Дар ҷамод аз лутф, ақле шуд падид
В-аз накол аз оқилон дониш рамид.
Ақл чун борон ба амр он ҷо бирехт,
Ақл ин сӯ хашми Ҳақ диду гурехт.
Абру хуршеду маҳу наҷми баланд
Ҷумла бар тартиб оянду раванд.
Ҳар яке н-ояд магар дар вақти хеш,
Ки на пас монад зи ҳангому на пеш.
Чун накардӣ фаҳм инро з-анбиё,
Дониш оварданд дар сангу асо.
То ҷамодоти дигарро бе либос,
Чун асову санг дорӣ аз қиёс.
Тоати сангу асо зоҳир шавад
В-аз ҷамодоти дигар мухбир шавад.
Ки зи Яздон огаҳему тойиъем,
Мо ҳама, не иттифоқе зойиъем.
Ҳамчу оби Нил донӣ вақти ғарқ,
К-ӯ миёни ҳарду уммат кард фарқ.
Чун замин дони-ш, доно вақти хасф,
Дар ҳақи Қорун, ки қаҳраш карду насф.
Чун қамар, ки амр бишниду шитофт,
Пас ду нима гашт бар чарху шикофт.
Чун дарахту санг, к-андар ҳар мақом
Мустафоро карда зоҳир, ассалом.
110/140
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
