 |
|
|
 |
Тазйифи сухани Ҳомон алайҳиллаънаДӯст аз душман ҳаменашнохт ӯ,
Нардро кӯрона каж мебохт ӯ.
Душмани ту ҷуз ту набвад, эй лаъин,
Бегуноҳонро магӯ душман ба кин.
Пеши ту ин ҳолати бад давлат аст,
Ки даводав аввалу охир лат аст.
Гар аз ин давлат натозӣ хаз-хазон,
Ин баҳоратро ҳамеояд хазон.
Машриқу Мағриб чу ту бас дидаанд,
Ки сари эшон зи тан бибридаанд.
Машриқу Мағриб, ки набвад барқарор,
Чун кунанд охир касеро пойдор?
Ту бад-он фахр оварӣ, к-аз тарсу банд
Чоплусат гашт мардум рӯзи чанд.
Ҳар киро мардум суҷуде мекунанд,
Заҳр андар ҷони ӯ меогананд.
Чунки баргардад аз ӯ он соҷидаш,
Донад ӯ, к-он заҳр буду мӯбадаш.
Эй хунук онро ки «заллат нафсуҳу»,
Войи он, к-аз саркашӣ шуд чун куҳ ӯ.
Ин такаббур заҳри қотил дон, ки ҳаст,
Аз майи пурзаҳр шуд он гиҷ маст.
Чун майи пурзаҳр нӯшад мудбире,
Аз тараб як дам биҷунбонад саре.
Баъди як дам заҳр бар ҷонаш фитад,
Заҳр дар ҷонаш кунад доду ситад.
Гар надорӣ заҳреяшро эътиқод,
К-ӯ чӣ заҳр омад, нигар дар қавми Од,
Чунки шоҳе даст ёбад бар шаҳе,
Букшадаш ё боздорад дар чаҳе.
В-ар биёбад хастаи афтодаро,
Марҳамаш созад шаҳу бидҳад ато.
Гар на заҳр аст он такаббур, пас чаро
Кушт шаҳро бегуноҳу бе хато?
В-ин дигарро бе зи хидмат чун навохт?
З-ин ду ҷунбиш заҳрро шояд шинохт.
Роҳзан ҳаргиз гадоеро назад,
Гург гурги мурдаро ҳаргиз газад?
Хизр киштиро барои он шикаст,
То тавонад киштӣ аз фуҷҷор раст.
Чун шикаста мераҳад, ишкаста шав,
Амн дар фақр аст, андар фақр рав.
Он кӯҳе, к-ӯ дошт аз кон нақди чанд,
Гашт пора-пора аз захми куланд.
Теғ баҳри ӯст, к-ӯро гарданест,
Соя, к-афгандаст, бар вай захм нест.
Меҳтарӣ нафт асту оташ, эй ғавӣ,
Эй бародар! Чун бар озар меравӣ?
Ҳар чӣ ӯ ҳамвор бошад бо замин,
Тирҳоро кай ҳадаф гардад? Бибин.
Сар барорад аз замин он гоҳ ӯ,
Чун ҳадафҳо захм ёбад беруфӯ.
Нардбони халқ ин мову манист,
Оқибат з-ин нардбон афтоданест.
Ҳар кӣ болотар равад, аблаҳтар аст,
К-устухони ӯ батар хоҳад шикаст.
Ин фурӯъ асту усулаш он бувад,
Ки тараффӯъ ширкати Яздон бувад.
Чун намурдиву нагаштӣ зинда з-ӯ,
Ёғие бошӣ ба ширкат мулкҷӯ.
Чун бад-ӯ зинда шудӣ, он худ вай аст,
Ваҳдати маҳз аст, он ширкат кай аст?
Шарҳи ин дар ойинай аъмол ҷӯ,
Ки наёбӣ фаҳми он аз гуфтугӯ.
Гар бигӯям он чӣ дорам дар дарун,
Бас ҷигарҳо гардад андар ҳол хун.
Бас кунам, худ зираконро ин бас аст,
Бонг ду кардам, агар дар деҳ кас аст.
Ҳосил он Ҳомон бад-он гуфтори бад
Инчунин роҳе бар он Фиръавн зад.
Луқмаи давлат расида то даҳон,
ӯ гулӯи ӯ бурида ногаҳон.
Хирмани Фиръавнро дод ӯ ба бод,
Ҳеч шаҳро инчунин соҳиб мабод
107/140
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
