|
|
|
Поиск |
|
|
Воридшавӣ
|
|
Книга наставление |
Не диво, что стремлюсь я в край родной:
Ведь родина, как жизнь, душе близка.
Прольют на море дождик проливной,
Из моря же взяв воду, облака.
Кто с перлами знаком и с их ценой,
Того влечет в глубины рудника.
Везир - на высшей службе должностной,
А всё ж в семью его манит тоска.
И соколу милее дол степной,
А не почет и шахская рука!
Хафиз Хорезми |
|
www.termcom.tj |
Сделать стартовой
Добавить в избранное
Пишите нам!
О сайте
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Вторая тетрадь |
|
|
Шикояти қозӣ аз офати қазо ва ҷавоб гуфтани ноиб ӯро Қозие биншонданду мегирист, Гуфт ноиб: «Қозиё, гиря зи чист? Ин на вақти гиряву фарёди туст, Вақти шодиву муборакбоди туст». Гуфт: «Аҳ, чун ҳукм ронад бедиле? Дар миёни он ду олим ҷоҳиле: Он ду хасм аз воқеай худ воқифанд, Қозии мискин чӣ донад з-он ду банд? Ҷоҳил асту ғофил аст аз ҳолашон, Чун равад дар хунашону молашон?» Гуфт: «Хасмон олиманду иллатӣ, Ҷоҳилӣ ту, лек шамъи миллатӣ. З-он ки ту иллат надорӣ дар миён, Он фароғат ҳаст нури дигарон. В-он ду олимро ғаразшон кӯр кард, Илмашонро иллат андар гӯр кард. Ҷаҳлро беиллатӣ олим кунад, Илмро иллат кажу золим кунад. То ту ришват настадӣ, бинандаӣ, Чун тамаъ кардӣ, зариру бандаӣ. Аз ҳаво ман хӯйро вокардаам, Луқмаҳои шаҳватӣ кам х(в)ардаам. Чошнигири дилам шуд бофурӯғ, Ростро донад ҳақиқат аз дурӯғ».
Страница 70/114 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|