 |
Унф кардани Муъовия бо ИблисГуфт амир: «Эй роҳзан, ҳуҷҷат магӯ,
Мар туро раҳ нест дар ман, заҳ маҷӯ.
Раҳзаниву ман ғарибу тоҷирам,
Ҳар либосоте, ки орӣ, кай харам?
Гирди рахти ман магард аз кофирӣ,
Ту найӣ рахти касеро муштарӣ.
Муштарӣ набвад касеро роҳзан
В-ар намояд муштарӣ, макр асту фан.
То чӣ дорад ин ҳасуд андар каду?
Эй Худо, фарёд моро з-ин адӯ.
Гар яке фасле дигар дар ман дамад,
Даррабояд аз ман ин раҳзан намад.
Страница 66/114
|
Первая тетрадь
