 |
|
|
 |
Уқули халқ мутафовит аст дар асли фитрат ва назди муътазила мутасовист, тафовути уқул аз таҳсили илм аст Эй тақозогар! Дарун ҳамчун ҷанин,
Чун тақозо мекунӣ итмоми ин
Саҳл гардон, раҳ намо, тавфиқ деҳ,
Ё тақозоро биҳил, бар мо манеҳ.
Чун зи муфлис зар тақозо мекунӣ,
Зар бибахшаш дар сир, эй шоҳи ғанӣ!
Бе ту назму қофия, шому саҳар,
Заҳра кай дорад, ки ояд дар назар?
Назму таҷнису қавофӣ, эй алим!
Бандаи амри туанд аз тарсу бим.
Чун мусаббеҳ кардаӣ ҳар чизро,
Зоти бетамйизу ботамйизро.
Ҳар яке тасбеҳ бар навъе дигар
Гӯяду аз ҳоли он ин бехабар.
Одамӣ мункир зи тасбеҳи ҷамод
В-он ҷамод андар ибодат устод.
Балки ҳафтоду ду миллат ҳар яке
Бехабар аз якдигар в-андар шаке.
Чун ду нотиқро зи ҳоли ҳамдигар
Нест огаҳ, чун бувад девору дар?
Чун ман аз тасбеҳи нотиқ ғофилам,
Чун бидонад субҳаи сомит дилам?
Ҳаст сунниро яке тасбеҳи хос,
Ҳаст ҷабриро зиди он дар манос.
Суннӣ аз тасбеҳи ҷабрӣ бехабар,
Ҷабрӣ аз тасбеҳи суннӣ беасар.
Ин ҳамегӯяд, ки он зол асту гум,
Бехабар аз ҳоли ӯ в-аз амри «қум».
В-он ҳамегӯяд, ки инро чӣ хабар?
Ҷангашон афганд Яздон аз қадар.
Гавҳари ҳар як ҳувайдо мекунад,
Ҷинс аз ноҷинс пайдо мекунад.
Қаҳрро аз лутф донад ҳар касе,
Хоҳ доно, хоҳ нодон ё хасе.
Лек лутфи қаҳр дар пинҳон шуда,
Ё ки қаҳре дар дили лутф омада.
Кам касе донад магар раббоние,
К-иш бувад дар дил миҳакки ҷоние.
Боқиён з-ин ду гумоне мебаранд,
Сӯйи лонай худ ба як пар мепаранд.
60/229
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
