 |
Васийят кардани Имрон ҷуфти худро баъд аз муҷомиъат, ки маро надида бошӣ? Вомагардон, ҳеч аз инҳо дам мазан,
То наёяд бар ману ту сад ҳазан.
Оқибат пайдо шавад осори ин,
Чун аломатҳо расид, эй нозанин!
Дарзамон аз суйи майдон наъраҳо
Мерасид аз халқу пур мешуд ҳаво.
Шоҳ аз он ҳайбат бурун ҷаст он замон,
Побараҳна, к-ин чӣ ғулғулҳост? Ҳон?
Аз сӯйи майдон чӣ бонг асту ғирев?
К-аз ниҳебаш мерамад ҷинниву дев».
Гуфт Имрон: «Шоҳи моро умр бод,
Қавми исроилиёнанд аз ту шод.
Аз атои шоҳ шодӣ мекунанд,
Рақс меоранду кафҳо мезананд».
Гуфт: «Бошад к-ин бувад, аммо валек
Ваҳму андеша маро пур кард нек.
Саҳифаи 32/229
|
Дафтари якум
