* * *

Ишқи навоғози моро ҳеҷ анҷоме мабод,
Қалби ноороми моро ҳеҷ ороме мабод.

Дигарон бошанд инъоме зи даврон хостгор,
Баҳри ман ҷуз васли ту аз бахт инъоме мабод.

Дур аз ту бо ғамат наздиктар шуд ҷони ман,
Дар дили ман ҷуз ғами ширини ту коме мабод.

Ишқи ман дар тирамаҳ бо номи ту гул мекунад,
Дар замири хотирам ҷуз номи ту номе мабод.

Гар хазонрез аст, бо бӯи баҳорат зиндаам,
Дар гулистони дилам ҷуз ту гуландоме мабод.

Сафҳаи шеъри маро то ҳар нафас равшан кунӣ,
Субҳи рухсори туро, эй кошкӣ, шоме мабод!